Can BALCI
@bulutadam
Ben şiirin fütüristik yanlarını seviyorum. Belki de hiçbir zaman diliminde bulunduğum ana ait olduğumu hissedemediğim içindir. Evini arayan kaybolmuş bir çocuk gibiyim. Benim arayışım da bu. Bir ev, bir aile.
Biliyorsun hala aşık olabilirim. Saçları sarı, gözleri mavi olmayan çocuklarım olabilir. Adının hatıralarım dışında hiç anılmadığı bir hayatım olabilir. Zihn...
neredesin Levla
hangi ilde hangi dilde
neredesin Levla
hangi kitapta hangi şiirde
hangi semtte okşuyor rüzgarlar saçlarını
buralar kurak, buralar yiti...
bazı geceler safi durgun
balkonda öylece oturmuş
dışarıdan baksan bir başıma yalnız
ne çok isterdim bir başıma olmayı
kafamdaki seslerden bir geceliğ...
yalnızlıklar büyüten benliğimle acıyla gülüştük
gecenin en karanlık saatlerinde sayıkladı zihnim bir sesi, görselleştiremedik
iyi sanılmaktan bana gına gel...
gecenin körü
yine aynı duygu, aynı his
tarif edemediğim bir eksiklik
kalbimde, ruhumda, zihnimde
beni herhangi bir yerde herhangi bir zamanda yakalayıv...
bazen yıllar sürer
bir gün gelir, bir gecede biter bitmez sandıkların
ruhundan kalbinin derinliklerine dek sarmaşık bağlayan
o güçlü, o sonsuza dek kopm...
Aslında en başından beri biliyordum;
Çünkü sen, çünkü sen gerçek olamayacak kadar güzelsin.
Gülüşün hayatımda bir güneş sistemi. Her sabah günümü aydınlat...
sessizce oturdum yanına
ağzımdan tek kelime dökülmedi
dökülemedi
yüzüme bakıp elini uzatışını her düşündüğümde
yeniden yaşıyorum ellerimde
gözlerim e...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok