Cansel Karataş

Sesin sessizlikle ölçülüyordu o sıralar,

nefesin nefsimle.

karşıdan bakıldığında göz gelirdi acizce,

uzaktan bakıldığında öyle sessizce

içinde bir tutam ...

şimdi rastlıyorum yorgun yüzlere

hepsinde biraz intihar korkusu,

biraz da ucuz parfüm kokusu.

denk geliyorlar 8 vagonlu bir metroda

yan yana oturuyorlar
...

galiba hatırlıyorum her şeyi,

birbiriyle kesişen kümelere inat

seninle hiçbir zaman kesişmedi,

doğrularımız ve duygularımız.

başlangıcı hatırlıyorum da,
...

kalbi kırık bir kuş düşlüyorum

temkinli, fedakar, sessiz

uçuyor, özgür

dallarından kopamıyor,

büyük bir lüks belki

ama kanatları var.

ne tesadüf ki san...

hatırla unutmamışsındır, hatıra gibiydi

ya da ben öyle zannediyordum.

hiç duymayı beklemedik aynı anda,

aynı otobüsün arka koltuklarında

bir aşkın üzerim...