Defne Serra Yılmaz

Ruhum çok daraldı, artık kendine kadarsın
Bir savaşın ortasında yalnız vicdanınlasın
Vur beni her yerimden, zaten ölmüşüm
Kanarım sana saygımdan, kötü hay...

"Bu kadar cehalet karşısında ne yapacağımı şaşırdım."

"Döndüm arkamı sana.

Sen sırtımdan vurmayı seversin.

Yüzüm ağır gelmesin!"

Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni

Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi...

Dünya senin alıştırma defterindir,sayfalarına hesaplarını yaptığın.
Oraya istersen gerçeği ifade edebildiğin halde gerçek değildir.
Oraya saçmalıklar ya da...

Bir gökkuşağı en fazla ne anlatabilir ki

Bir gök kadar benzersiz gözlerine.

Bir gök gürültüsü kadar içten gidişlerin vardı ki

Bir yaz yağmuru kadar ürkekç...

Kentin uzak karanlıklarında titreyen ışıklar...

Fabrikalar yutmuştur belki her birini.

Kime bu solgun sessizliğimiz?

Ürkek

Hasta bir sokak köpeği döker y...

Hevesle yanan mum sönmez güçsüz bir nefesle.

İntihar bir akıl hastalığıdır ve ancak bir akıl hastasının körleşmiş duyularının sağladığı soğukkanlılıkla başarılabilir.

her gün bir ölü 

yeşeriyor sarı bir ot misali

içimde

çamurlu ayaklarım

doğa kirinde ellerim

kirlettiğimiz havayla doldu ciğerlerimiz

kim hak ediyor bir...

Kendimle bir savaşa girmiş gibiyim. Ben kazanırsam, kaybedeceğim.

Ruhum özgürlüğün kıyısında kendini kurtarmak için bekliyor, inatla ona izin vermiyorum. O ...

Biri bir duvar ördü.
Kendim gördüm herkes kördü.
Ben de sövdüm.
Herkes gördü.
Bize biraz umut lazım, diyalog lazım, karavan lazım.
Herkes güldü.
Ben de...