sen bu sayfadaki devrik cümle
evcimen telaşlarımın adı
karadaki batık gemi
bana yeniden yürümeyi öğret
düştüğüm yerdeki çiçek
sesine sır verdiğim ço...
içimde bir adam kırgın
söz bitti
sükut sayıklandı
dilime can veriyor
kendi balkonundan atladı
nisan
ve kasım nar çiçeği
gömleğimi kirletiyor
aramızd...
"Diz çöktüm dünyanın namert yüzüne,
Gözümden gönlümden düşen düşene..."
Ne çok yıprandık ne çok öldük bu günlerde.
Ama bilirim yine diriliriz ve yine ölür...
Küçükken arkadaşlarla yer falı bakardık. Yer falı diye bir şey gerçekten var mı, bilmiyorum. Soğuk bir sonbahar akşamında yaratıcı çocuk gözlerimizle zeminde...
Ruhum mu beni terk etti yoksa solmuş güllerin arasında mı öldü?
Gidiyor mu hala o ucu karanlık olan tarafa?
Ölüyor musun yoksa haber ver bana bilmem lazım....
Bir filmin bitişine benzer kasımın gidişi
Bir ayrılış öyküsünde hatırlamak
O zamansız terk edilişi
Son tren kalkarken son vagonunda
Ters bir koltukta izl...
Ellerim semada, var gönlümde bir yorgunluk.
Dizlerimin bağı çözülmüş, gözlerimde ağır bir uykusuzluk.
Kim uyandırdı derin uykudan bizi? Cevabı bilen yok.
...
Vaktiyle, mavi gökyüzü pembe bulutlarımız vardı bizim
Ama bir eylül arefesi, bir akşamüstü, yaklaşık bir saatte
siyaha boyadın bütün gözlemlenebilir evreni...
Bilmiyorum ahirimi
Kimim ben sahi
Akıyorum zamanla
Akıyorum damla damla
Bir çocuk muyum
Yoksa bir genç
Peki ya ne olacağım
Kimin için yaşayacağım
Ail...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
