Bak eskidi dallarda bahar
Çiçekler cam önlerini boyamıyor eskisi gibi
Zaten hiçbir zaman da gelmiyor
Birçoğunun mevsimi
Süzülen kuşlar ve bakışlar
Eskid...
İstanbul öyle dardır ki bir çıkmaz sokağa benzer. Güneş gözükmez betonarme binalarından. Bundandır ki yeni bir şehre taşınmaya ihtiyacım var. Bu kadar varolu...
Yalpalıyorum insan ruhunu tanımakta
Öyle davranıyorum sorun
Böyle davranıyorum kıyamet
Yoruluyorum yaşam uğruna çabalayınca
Kendi iç sesime dahi odaklana...
Hafızamı zorlamak zorundayım. Nereden geldim? Bu aldığım rahat nefes için ne kadar çok ve katlanılmaz şeylerele uğraştım. İnsan nefes alınca ve biraz dinleni...
Bir mum parlıyor özünde
Aynı anda bir mum sönüyor.
Bir ağacın sararmış yaprakları süzülüyor
yağan yağmurun melteminde.
Bir güneş doğuyor aynı anda görü...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok