Ve başladı karabasanların eşsiz dansı

Dönüp durmaktalar bu boş kasenin içinde

Her yer aynı benim için

Ha okyanusun dibi

Ha yüksek göğün zirvesi

Boğazıma...

Hareket edemediğim...

Yaşamadığım asi tarafım

Kaygılarımın başkenti

Anksiyetemin başlangıç sebebi

Kısıtlanmış uçurumdan düşmek bilmeyen ben

Çakıldım son...

Çizimler, anlatım ve akış harika.
Çizgi romanlara bayılıyoruz efendim.😜

Çok hoş, keyifli bir şarkı.

Anne öyle bir kelime ki... Duyunca kiminin midesinde kelebeklerin uçmasını sağlar, kiminse boğazında bir yumru oluşturur.

Kelimeden daha ziyade yaşanmışlıkl...

Nerelere götürüp bıraktığı bilinmez. Benim için ayrı yeri olan bu şarkı armağanımdır.

Hiç ulaşamadığım bir şeyi özlüyor gibiyim.

Aynadaki değilmişim yüzüm

derimi döktüğüm fayans, yalnızlıktan sen dediğim:

masa, örtü, tül perde, sandalye, tabak çanak, bardak

kaybolan yerli yerindelik...

İnsanın doğumu ana rahminde oluşmaktadır; insanlaşmaksa toplumsallaşma, kültürelleşme ile olur diyor Teoman Duralı. Öncelikle toplum diyor, İslam terminoloji...

Bildiğim tüm laneti okudum ve gücüm kalmadı aya karşı

Uludum gök bir avuç kadar geldi bana

Bir elimi yumruk yapmasaydım eğer

Açacaktım maveranın dikişleri...

Burada gözlerimi açmayacağım anneme anlat

Bir yutkunursam ebediyet ve metanet

Zamanla çürüyen heybet ve kör bileklerimdeki nefret

Yeniden kelebeklerle döl...