Bak, yine gece oldu şimdi. Yine kendimi karanlığın kollarına attım. Nasıl denk geldi bilmiyorum. Belki rastlantıdır belki de kalbim yine aynı duyguların altı...
Önünde soluk soluğa durduğum hatıranın
Eskimiş elleri hala göğsümde
Jelatini üzerinde bir yaraya bakıp
Üzerimden örselenmenin izlerini üflüyorum
Annemin ...
Gecenin en ince yeri
Dokunsan ufalanır zaman
Bir bakışa kül olur zemheri
Buzları dökülür kırık havanın
Yüreği talan, yüreği harman
Yaktığı yerden tekrar...
Belki bir dargınlığın sesidir bu şiir
Bir çaresizliğin dile gelmeyişidir
Göğüs kafesinde karanlıktır bir parça
Koparılıp atılamamış bir şeylerin ağırlığı...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok