Artık sen de herkes gibisin ne bakışın ne gülüşün kaldı bende
Yalan olan her sayfa gibi bu da kaldı sanki mazide
Dur ya da sen öylece herkesliğinle
Ya d...
Her gün ki yalnızlık yaşadığımız
Kimseden bir beklentimiz yok
Yürünmemiş yollarımıza
Kirli ayakkabılarınızla
Lütfen basmayınız
Güzel bir bakiredir ...
Gözlerimden hüzün dökülür sürekli
Sonbahar yaprakları misali
Mutluluk rüzgarları var mı sahi
Gelip savursun beni ebedi
Her bir yıkılmada
İçime kapanırım burukça
Güzel bir çiçek sanıp da koparırlar kolayca
Olurdu benden bir mimoza çiçegi olsa olsa
Halbuki ben bir harabeyim...
Hani derlerdi ya hep dertler
Paylaştıkça azalır derinden
Benimkiler neden artıp durdu berinden
Bir parça koptu sanki derimden
Mutsuzluk mesken etmiş bu bedeni
Sandım ki aşk kurtarır bu illeti
Meğerse küflenmiş ruhumun dibi
Kesip atmak gerekir bu kalbi
Bakışlarımda mütemadiyen bi...
Dokundukça başka hayatlara
Binbir parça dökülür ruhumdan
Kalanlarsa zifiri karanlık bir odada
Buz keser kalbimi içeri baktıkça
Küçüklüğüm korkar benden ş...
Bu buhran beni ben yapan
Sonsuzlukta bir boşluktan
İs kokusu çalınır hissiz sokaklardan
Ankara beni hapsetmiş çoktan
Yankılanır şuh kahkahası
Nasıl da rahatça hayatın kayışı
Yıkıp yıkıp gitmelerin sıradanlığı
Çoktan affetmiş kendi günahını
Sebepsiz hüzünlerin
Her mutlulukta bir parçam için
İçin ağlar durur geçmiş için
Sandığım her an ardımda izin
İçimde büyürmüş meğer geçmişin
Halbuki hiç ...
hatırlamam hiç geceleri
mutlu uyumak fazla burjuvazi
değişir durur düşlerin rengi
açar güneşin ardında kimi
zamanla solar dünya beşeri
kalır mı hiç haya...
Hak ettim ben bu acıyı
Her seferinde yüreğim kandı
Tanrım gözyaşlarımın hesabını
Kim verecek çatık kaşlarımı
İz oldu alnımda bahtsız kaderim yazılı
Ben ...
Ruhum çırpınır acıyla
Sevilmek için karşılıksızca
Oysa ki tutkudan başka
Kimse gelmezdi benim kapıma
Dans ederken birbirimizde kaybolalım
Ve saatlerce...
Her kaosta bir düzen
Akışta kaybolmak üzen
Aynada her gün değişen
Yalnızlık en çok deşen
Ben ki her seferinde gücü seçen
Kendimden aldığım ne şen
Sıkılıyorum,kayboluyorum ah yoksa yine geri mi dönüyorum o günlere.Bambaşka bir yerde olabilir miydim? Nerede olmalıydım ki zaten…Tüm hayatımı potansiyelleri...
Mutluluk gelir ardı sıra hüzünden
Lakin yetmez inanmak kalpten
Ruhun çıkana dek sürer acılar derinden
Unutulur geçer insan her halden
Küçükken en büyük korkum karanlıktı.Şimdi karanlık bir odada yalnız başıma oturuyorum ki bu beni en çok rahatlatan şeylerden biri.Kalbim huzuru hissediyor sa...
Ne fırtınalar koptu,
benim hayat dallarımdan
hiç birinde vazgeçmedim umutlarımdan
içimde kıyametler kopsa da
ben baharıyım yarınlarımın,
çiçek açarım h...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok