Geçtim dünyanın tüm yollarını,
Karış karış,
Adım adım yürüdüm.
Aklımda sen,
Fikrimde sen,
Zikrimde sen.
Sırtımda ağır bir acı, büyüdüm ağır ağır....
denktir her ne varsa
muzdarip düşmüş bütün mevsimlerin argınlığı
ve ağır ağır etimden çekilen yaşamak yorgunluğu
ağlayan sevdam, ağartırken makus talihini...
Ne ilaç olacak bu boşluğa? Gitmediğim hiç yol kalmadı. Öylece duruyorum odanın ortasında; evde, sokakta ve şehirde. Gitmek çekiyor canım, bunu da anlatmak is...
bir kış daha
ya bir kış daha göremezsem şimdi denizi
bir kış daha uzak kalırsam
çığlık atan bütün renklerden
ya yine donarsa tenim, hayalet öpücüklerin i...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok