Ali Karadağlı

Acının kendini imha etmesini bekler gibi, yatıyordum büsbütün. Sabahı akşamı ayırt etmeden, kaskatı kesilmiş şekilde yatıyordum. Ünlü bir konuğu -ölümü- bekl...

Eskizlerim içinden seslendi, susturdum, bağırdı çizgilerim.

Kopuk bir çığlık uçup gitti gökyüzüne.

Nefeslerim arasından sayıkladığım bir isim yaktı ciğerle...

Beni sevdiğini söylüyor ama bana hiç yalan söylenmemiş, nereden bileyim?

Bana aşık ve bana hayran. Ama tam tersi, o bir deniz ve onun dalgasına kapılan beni...

Yalandan akmış gözler görüyorum. Acıyla kavrulan ama belli etmeyen.

Hislerinden kaçan ruhların gözleri. Öyle ki öfkeden yanıp tutuşur, yine de gülümser yüzü...