Bir sayfa daha açsam lekelerin kana banılmış
Bir düzen kursam her şey aldanılmış
Bir kitap okusam hiçbir dert kalmamış
Bir yere gitsem elleri aklımda dola...
kendi içine düşmüş
kurtulmaya çabalarken kendinden
dalgın bir gölgeden ağlamış gözleri
aynada kasvetli bir ninni
dalgın bir gölge olup ağlamış gözleri ...
Birkaç beyin kıvrımımı dolduran bir isimden ibaret şimdi adın
Bir çocuğun parçalanan dizinde ki yara gibi geçti izin
Bıraktım kendimi sinsi duvarların aras...
Biraz ilerde birini görmelisin,
Su katmışlar kanına,
Kanı bozuk mu bunların?
Üflemişler damarlarına,
Şişirmişler boyuna,
Belki patlar ar damarı.
Hiç um...
Şu çocukken filmlerde gördüğüm
O uzun ahşap masa,
Yeterli mi?
Halihazırda bir travma daha yaratmaya…
Hayır bekleyin henüz sahne kurulmadı daha.
Önce ta...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok