senin hayatında herhangi bir sıfat verilmeden adımın önüne öyle bomboşmuşçasına bir hiç tanımına bile uyaraktan hatta ama varlığımın hissini en olmadık zaman...

pencerenin önündeyim ,yansıyan gölgen , hararetli konuşman, hızlı el hareketlerin , hep bir telaşenin içinde ki yüz hatların ve ara ara gülmen, gülerken başı...

Karşıdan çaresiz, yorgun düşkün gözükünce insanların umut tacirliği beliriyor, her şey çok güzel olacak cümlesine inanmam adına yapılanlar canımı yakıyor, bu...

Ölürsem ki şayet her aldığım nefes öldürüyor, beni bağışla. Yarım bıraktıklarımdan, her yerden kaçıp sana varamayışımdan, sarılamayışımdan ya da eksik kalan ...

Hatırla beni, renkli güzel bir kapının önüne geldiğin de , yüzün gülümseyerek hatırla . Ben çiçekler çizerdim kapı kenarlarına, sen gül o kapıların yanında.....

ben şakaklarına şiir dayamış adamım

ölmekten değil

tebessümünü görmemekten korkarım

ben sol kaburgası altında parça tesirli harf taşıyan adamım

damarları...