Sabahtan beri yazdığım öyküdeki iki karakterin diyaloğu kafamın içinde. durmadan konuşuyorlar. Ben evden dışarı çıkıyorum, eve geri dönüyorumi film izliyorum...
“...Ne söylediğinizi anlamıyorum. Bir kelimeyi nasıl sevebilirsiniz? Aşkı kelimelere sığdıramazsınız. Bir kelimeye âşık olamazsınız. Başka bir insanı sevebil...
Bir pencere önünde
Oturmuş bakıyorsun
Dışarda olan biteni
Anlamadan izliyorsun
Çocuksun sen bilmiyorsun
Babanın ne çektiğini
Annen pazardan geliyor
...
‘Hayatımın en mutlu ânıymış, bilmiyordum. Bilseydim, bu mutluluğu koruyabilir, her şey de bambaşka gelişebilir miydi? Evet, bunun hayatımın en mutlu ânı oldu...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
