Mirza

On dört Nisan bakışların

Akşam yorgunu omuzlarım

Konuşulmuyor, anlaşılmıyor

Edilmiyor işte beceremiyorum 

-diye uzuyor-

tüm bu pişmanlıklarım

Bir vedal...

Alarm çalıyor

Din din din ve don...

Hayır kalkamayacağım

Bu günü baştan savacağım.

Uzaklaşmaya ayıracağım,

Günden ve kendimden.

Hayır, bugün kalkmayaca...

İlk şarkının solosu harika hissettiriyor.

Yeni keşfimdir, armağan olsun.

Eğri büğrü olan bakır tasın içindeki suda

Kâğıdı olmadığı için yüzdürmüyor

İrili ufaklı karıncaları

Biliyor çünkü zenci çocuk

Yaşamının o yüzenlere muhta...

oda

çirkin duvarlarına karışmak istiyorum

şehir

tükürdün beni

köşelerinizde ağladım

masalarınızda öğrendim

kuytularınızda içtim

kustum

bu odada aşıkl...

ruhumda amansız bir boşluk

fark edilmek için çırpınırken beynimde

her şeyin farkına varmışçasına yürüyen ben

acıyor bana ellerim, gözlerim

siz de acıyor ...

"Ortak suçun, ortak utancın getirdiği suskunluk... Kuşkulu bakışlar... Yabancıya, bilmeyene karşı birleşme..."

Bir çıkmazda hayat büsbütün; her taraf duvar, her taraf demir. Hayat duvarları ve gardiyanı bilinmeyen bir hapis gibi; elini uzatamazsın, dokunamazsın hayall...

Kara gözlerinde ay ışıldar her an

Gönlümde süzülen yakamoz Mihriban

Yüzün şems eder kaşlar mahi taban

Yüreğim ateşten kor oldum Mihriban

Gözümün akından ...

Hayalin uzaklarda bir gölge gibi

Gitmesem olmuyor sevmesem olmaz

Hasretin ölüme bir belge gibi

Çekmesem olmuyor kalmasan olmaz

Gel yârim güneşi yakam sen...

Saat üçe geliyor bense cin gibi masamda oturuyorum.

Uyuyamıyorum.

Çağdaş kitaplarımı düşünüp duruyorum.

Onlar olsaydı eğer uyurdum mutlaka.

Masamdaki der...

Karanlığın içinde kaybolma öyle...

Kamyon çarpmış gibi olmak derler ya... Tam üstüne basmak istiyorum izninizle.

Konuya orta yerinden dalmak gerekti artık. Ölçüsüzce savunmak, amansızca haykı...

Öncelikle oturur insan

Bir köşede sonbaharı diler

Sonbahar iyi gelir nesir yazılarına

Birer birer nazıma dönüşür yavaşça

Öncelikle oturur insan

Kuytu kö...

Sanmakla başlıyor dediler

Sananlarla saydım kendimi

ne Yusuflar geçti

ne de Yakupların gözyaşları dindi

Aktıkça ceketimin iç cebine

Damlalar halinde kay...

Kapalı kapılar arkasında korkularımı gizliyorum yalnızken. Gece ve rüzgar bir tepe, bir tarafım gecenin içinde açığa çıkıyor; rüzgar en derinleri açığa çıkar...