Mirza Şamil Sözal

FORGET

hüznün son s’ağlaması bu

mevsimi olmayan hiçbir cümlede

anmadan söylendim yüzünü

soluksuz yetişmek bağırdım nefeslerine

yaramıyordu her şiir 

-a...

[Bahçemizdeki kara taşın hizasında, bir zamanlar dalında salıncak, bizim kesmeyip ellerin kıydığı dut ağacımızdan beş adım doğuya gömdüğüm şiir defterimin ar...

[(-Mesrurâ.)]



Çımariva tuzlu karanfil

Sen

Sevdamın soysuzu

Bozkırı kıskandırmak var seninle

Adınla yan’yana

Merhabâ

Taş denizde bir cam gemi

Batı...

Kim yamadı dudağıma bu cebi

Kanlı bir gülüş akıyor niye

Bilmek tarafı dolu yaş

Kuru yollarda sürünmek

İçim/de/sen

Kâlbime vuracağım en büyük taşı bulaca...

Bir avuç çakıl 

Güneşi bekliyor geceden

Bir kırlangıç suya vuruyor kendini

Yalnızca ikimizin bildiği bir şiir yazmak istiyorum 

Benim şu etime ne sinmişs...

Sus getir eleğinden toprağıma

Eksik bir bahar katık yokluğuna

-Kor gülün tahlil sonucu gibi-

Beni geçtiğin gibi değil

A kadın

Yavaş oku şu şiirleri

Eze...

Eve dönsen de

—bir eve dönememek—

dönüşememek

boyanamamak

dayanamamak

evin duvarlarına

yaz çiçeklerine

S’evince

Isınamamak.. sonrası.. hep.

-Nis...

Tutulacak daldan öte

Tutacak filizin kırılışı bu

Âh ki benmişim başından geçen

Seni ikna etmem için dört satır verdiler

Sonrası beş harften denemek bir g...

Sulu sepkenler kısıklığı

-Susuz yelkenden kirpik-

Kırık bir dal ve sessizlik

Yine hüznün köşesine denk gelen

Çatlak bir sevinç t’aşıyorsun

Kurumaya yaz...

Her nefesi yavaşlatmanın kurduğu bir şehir

Sükûn dağından meskûn telaşlara

Direnmeyi bilen boynunun

Çiçeklenmeye unutulmuş yerleri

Biraz güneşli yağmur

...