Bir deniz anası kıyılara yaslanıyor
Kocaman ağaçlar örtüyor dünyayı
Dönen başımdan yukarı bir zehir ve yanık
Şehri öldürmekle tehdit ediyor
Düşünmüyorlar...
İstanbul Bey'fendisi
Gel adına gel
Gel muradına, durduğun sözünden
Köşeler dönsün seni gel
Görmediler yakanda biten çiçeği
Sevmediler olduğunla olsun mu...
Gidelim mi buralardan?
Yol bilmezlik de özgürlüktür bakmayı bilene
Kurusun ağaçlar, durulsun sular, karışalım
Arınsın yaşam öp yüzümden barışalım
Sarmaşı...
Bir kuş bir ağaçtan uçtu bir sabah
Sarıya delirdi güneş, yazdan bildiler
Kapılarım kilit tutmuyor söylesinler ona
Desinler sinmiyor gömleğime heva kokusu
...
1. Tenhalık
Beni öne eğildiğimden tanıyor
Ne savurmak canımı cadde içlerinde
Ne tebessüm ki dokunmaktır karnına insanın
Doyurup çiçekleri mevsim bekletir...
Olabilir düşebilirim
Kalkmayabilirim yerde kalabilirim olabilir.
Bekleyebilirim elimden tutacağı,
Eşiğimde duracağı basabilirim bağrıma
Yanlış anlayabili...
İstanbul sakiniyim öfke bilmem ben
Doğmuşsam şehrin yabanına,
İnsanın yamanına,
Dinine imanına,
Ne düşmüş ki gökten bize ne gelsin?
İlişilmez bir rahat...
Razı gelinmiyor.
Adını bir gezegenden almış belki
Belki bir gezegene isim vermiş çocuk
Büyüyüp içimde vakitli yaralara karışıyor
Bulanıp bana kömürlere ç...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok