SvR
@nefesle
Zamanın ve yaşın anlam bulmadığı ,
geçmişin mucizeleri yarattığı düzlemde sadece kelimeler anlatır seni beni ve hepimizi..
Belki bir yaprağa belki bir bakışa akar gideriz..
Ve bir buluta özlem çekeriz..
Benimkisi BİR "ol"ma hikayesi..
Açık pencereden sesleniyor,
ağacın yapraklarına söyletiyor:
"Beni unut!"
*
Oturduğu evin balkonundan,
bulutlara haber salmış olacak,
ne dedikleri işiti...
Göğe açılan her nefesin adımlarını sayıyorum
Bugün bir kez daha büyüdüm
Seni kat kat kilitledim hafızama...
Bir kapı kaldı aklımda bir kedi...
Yürüdüm ne...
Ulaşamadım zamanın en ritmik yerine
Meçhule açılan bir kapıdan,
Üstüme çekilmişti çoktan kara kaplı defterin
Dize dize yazılan tüm mısraları
Yalnız kal...
Cevherleri saklarım şeytanın kalbine
Olurlarında kahrı barındıran yolculukların
Sırt ağrılarını bağlarım hançerlerin
Yumuşak kıvrımına
Sahicilik kesil...
Koştuğumuz gökyüzüne yemin ederim.
Her kaçış sana dönüş,
Her yar, yara ve yaralarım senin suretin..
Bu gece dilimin ucu paslı, kalbimin yolu kapalı
Kapad...
Bu gece son mumları üflemeye geldik sevgilim... Yarın yeniden bir aşk doğacak bu bedende ve yine hücrelerine kadar seveceğim seni... Görmediğim, sana anlatam...
Bu bir geç kalış hikayesi olabilir-"di". Oysa zaman her şeyi bir arada tutan olmalıdır. İç sesinin; derin bir kaygı ve ihtimaller ihtilali arasında, nasıl da...
Ben ölüme inanmıyorum
Zamanın doğrusallığında
Bir kavme esir düşmek
Ruhunun sadece
Tutsak olmuş bir yanını
Seyir rehberinde
Adını bilmeden
Baş ucunda ...
Dünya çok kirli
Bir kediye kıyacak kadar
Şerefsiz
İnsanları ölüme itecek kadar
Gözü dönmüş
Savaşlar
Artık ordularla değil
Çocuklarla yapılacak kada...
Zikrime kelepçe vuramam
Suskunluk büyük yük bana
Tasadan da anlamazsın gayrı
Kâh muradın ermişse sana
Öyle bir kelam edersin ki
Kahrın işlemekte he...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok