Tıka basa dolu, havasız bir minibüste yolculuk halindeyim. Birkaç tanıdık simaya denk geldim, gülümsedim, hatırlarını sordum ve onlar da bana sorduğunda iyiy...
Sevmeyi ve sevilmeyi hep tozpembe hayal ettik. Bize ne öğretildiyse onu kodladık kendimize. Kimisi saçından sevildi, metrelerce uzattı, kimisi yalnızca bir a...
Yazmanın konuşmaktan daha rahatlatıcı bir eylem olduğunu savundum hep. İki yıl evvel bıraktım yazmayı, olmadı beceremedim ben bu işi dedim ve küstüm kalemler...
Yaraları sarmaya merhem yetmiyor bazen. Elimde sargı bezi, merhem, tentürdiyot... Biliyorum da pansuman yapmayı, ama saramıyorum kendi yaralarımı. Hoş, görün...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
