nezihe saraç

sabah alacasının esen yellerinde çırpınırdı kirpikleri paye paye

saatler yokuşa sürerdi saçlarında arabasını

avuçlarımıza dökülürdü

saçlarından dökülürdü...

Uyan!

pembe şeftali çiçeğine kar düştü

inanma baharın şanına

dün ay yirmi dörttü

gün aştı emirdağın ardından

yola çıkmanın kılgısı yürekte düştü 

dal üşüdü da...

Sen söyle Murtaza abi, pamuktan pencere yapılır mı,

irmikten duvar örülür mü?

Toprağa girsen soranın olur mu?

Sen bu illerin tarumar bahçesindensin.

Üskü...

Anlamak yaraları kanıyor göğün yüzünde

İnsanlar aşağıdan izliyor, ne ilginç şey

Eski bir mollanın defterinde görmüştüm

Bazı sayfaları kanla yıkarlar

Seni...

Üvercinka şiirini amatör olarak seslendirdim. Keyifli dinlemeler... :)

Belli. Ayak izlerimiz ummaklar. Ki bundan acılarımıza sağlanışımız. Tüm kekreliğimizle ortalık yerde duruyoruz işte. Nasıl görmek istiyorsak öyle bırakamadık...