dehliz seviyesine müsavi
rekoltesi düşük bir hayat yaşıyoruz
mailler telefonlar susmuyor
ama mülaki olamıyoruz bir yârana
ölüyoruz dost arkadaş hatırına
...
her yer kokuyor,
bu kadar erken kalktığım olmamıştır,
yürüme mesafesi markete gitti,
baktı salonda kimse yok,
büyük kız işte, saat kaç,
çöpçülerin sesi ...
Söyleşinin konusu deprem. İki konuk var (Hatay'da enkazdan çıkmışlar.). Acılarını değil de basında duyurulamayan ihmalkârlıkları, yetersizlikleri, programsı...
l.
Sancılı bir kabusun ardından
Gözlerimi Mikail’in öfkesiyle açtım
Üzerimdeki kabusu bertaraf edip
Asıl kabusa ilk adımda yalpaladım
Odamın sükunetini...
İnançlı elin sezdiği boşluk,
eve yol unutturuyor
Düş biliyor kırı,
saçlarımı kentleştiriyor
Ki çatıdan dönenin vazgeçtiği benim
Gülün solarken terk dedi...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok