Rüçhan Yılmaz
@ruchanny
Biraz ressam, biraz şair, biraz da mühendis..
Telaşlı bir heyecanı tutmuş ,
İçinde bir korkunun sırdaşı.
Dönüp duran vuslatlara
Çember olmuş taşları.
Göreceğine emin yüreğimin çöküntüsü
Elinde iş...
sen ey kendiyle yetinen;
fosforun yeri gece.
ne yapar gecesiz ateşböceği?
belki anlamsız ve delice
kumrunun inanılmaz yuvası
bir direğin tepesinde.
ama...
uyan!
kalk çivili gecenin yatağından
sesini yuttun farkında mısın?
zihnine sıktığın mermiyle;
kurşuni aynada kırılıp saçılan
yüz'lere ayrılan kendinle
...
Hüzün Ortadoğuda bir günlük rutindir
Bu topraklarda kim heybesinde mutluluğu taşırsa
ansızın çıkıverir karşısına eşkıyalar
Burada masallar binbir gece sür...
aklım yetti yeteli,
gözlerimin esaretine kapıldım.
farkettiğim bir şey var aslında,
gitmek için kalkıştığım yolun
sadece manzarası güzel..
kahve bardağı...
Hayatın içinde bazen o kadar çok yoruluyorum ki bir bardak suyu içmeye aciz görüyorum kendimi. Dışardan baksan öylece yerimde sayıyorum sanırsınız oysa kafam...
Can çekişmede can,
Bakışlar düşmüş
Gülüşler düşmüş
Alınan nefes yetmiyor
Seni çekmedikten sonra içime
Can çekişmede can,
Omuzlar düşmüş
Ayaklar düşmüş...
İstenirse bir ben hayatımdan
O zaman bulunması gerekir bir sen, hayatımda
Seni bulamayan bir ben varsa hayatında
O zaman hayatımda batsın, hayatında
“bana bir mektup yazar mısın?” dedin. karşılıklı otururken. hatırlar mısın? “ne duymak istiyorsan söyleyeyim” demiştim. “olmaz” dedin. “her an okuyabilmeliyi...
Ben şair değilim...
Düşerim şiirin yamaçlarından.
Alışmışım bir kere dünyaya,
Dökülür şiir avuçlarımdan.
Şair değilim ben...
Kalemin hükmü yoktur bende....
Hastanenin önünde bekliyorum. Hayallerimde artık ikonik hale gelmiş o yerin kapısının önünde. Sağ yukarıdan gelecekler biliyorum ama o nasıl bir bekleyiş? Mi...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok