Selçuk Karadağ
@selcukkaradag
1984 Bodrum doğumlu, Ankara Üniversitesinde Arkeoloji okuduktan Ankara’da kalma hikayesinin hatalısı. Hikaye anlatıcısı. Sokak hayvanlarına selam veren ve iki kitap sahibi;
2021 Uykusuzluk Hikayeleri
2023 Kanat
Instagram: yazarselcukkaradag
Yeni bir yaş değil
Boşa geçmiş ömür biriktirdiğim
Sökük bir çuvala kum doldurur gibi
Görmezken gözlerim
Yolu bulmak gibi
Eğer buysa hayat dediklerini...
Varsak
Bi barda sarhoşsak
Ben kendimi yazacak kadar ahmak
Seni yazacak kadar aşık
Aşkımı anlatacak kadar şair değilim
Bir ömre özlem biçmekse kader
S...
Güzel bi oda yapmışım kendime ,şimdi bırakıp gitmeli mi? Belki de. Yaklaşıyor sonum sanki kaybediyorum her şeyimi. Nereye akıtacağım bunca yeteneği ve kişili...
Cam kırıkları ülkesinde, yalın ayak düşlerim
Ruhuma inen derin bir sızı gibi kesiklerim
Durmaz akar, kuruyana kadar hayallerim...
/ 03:34
Küskün gökyüzüm,
penceresiz duvarlara döndü içim.
Kalemi kırıldı satırların, yarım kaldı kelimeler,
yarım kaldı düşlerim, enkazların dibiyim.
Ayazlar, ka...
Beni ne kadar çok seviyorsun çocukluğunda
Bir soru sorardın
Sevmenin azı çoğu olmaz deyip
Tuz hikayesini anlatırdın
Sen bıkardın
Ben yine severdim
...
Yarım kalmış bir şiirdin sen
Bütün dizeleri birbiriyle dans eden
Yanlış zamanda karşılaştık neden
Neden ben burdayım seni düşünürken
Dört duvarla çevrili...
Gel, yürürüz öyle.
Havadan, sudan konuşuruz.
Denizden, martılardan.
Sonra, senden, benden.
Hayattan konuşuruz işte.
Sen yeter ki gel.
Gözümden uyku akıyor zihnimden karmaşık hayatım,kaybolmuş benliğimi bi çıkışa nasıl bağlarım.
Varoluşsal sancılarımı bi insan nasıl dindirir? beni heyecanla...
Yıldızlar daha yakın bugün
Gecenin en güzel mavisinde saklı
Yalnız senin için açan bir çiçeğim
Gözlerindeki uçurumun bitişiyim
Ağlamak çözmez bazı şeyle...
Adliye koridorlarında neden cam önü çiçeklerine rastlamayız, solumaktayız o ekşimsi çürümüşlük kokusunu duvarların.
Umudu katletme gayesiyle hüküm vericiler...
kimse tanımasın için onları
şairler kimi sözcüklerini yok ettiler
*
bütün öyküleri yazıp tüketti
bir kendi öyküsü kaldı dışarda
*
kuşluğun son kuşu çek...
Uzun yoldan geldim, rahme düşmem zaman aldı
Bu bulutların belirginliğini,
Dağların arkasını
Güneşin gökyüzüne saldığı mor rengi görmeden de biliyordum
Ya...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok