Annem, elindeki ipin diğer ucunu tahta beşiğin ayağına bağlamış; sarkaçlı bir saat gibi aynı ahenkle sağa, sola devirmeden Ahmet’le birlikte götürüp getiriyo...
Sanırım başım yaklaşık yirmi saattir nefesimle buğulanan bu cama yapışık. Verdiğimiz birkaç molayı saymazsam eğer, bir an olsun ayırmayı başaramamıştım. Üşen...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok