Aylardır yazmıyorum kimse üzülmüyor buna
Bir redingot bir silindir şapkayla bitiyor olay
Donuk nehir
Kan karası
Saçlarım uzuyor durduramıyorum
Kalbimde...
Çünkü sözün gücüne inandığında çocuktu daha
Bir yarası vardı kendiyle yaş
O da bir başkasının çocukluğundan kalma
Böyle bir savaştan geçti
Dilinde kaos ...
Bir parça daha eksilir lekesi
Kara kapılarda elleri sıkışan çocukların
Ve dahi huzur bozanların ilkesi
Yakanda isten ve sedeften rozetin
Bağırdığın cadde...
Sessizlik
Anlaşılmak için
Yanında bir çizik
Bu da
Değişen görüntünün altındaki şair
Aklındaki kanla
Çizdi gerçeğini
Bir yaradır gördü gerçeğini
Tutun...
Şiire başlarsam geceyi kaybederim
Burada banliyöde bir hal gerek çevik ve akışkan
Sonra ekstaz ve doğrulanmış etin içinde kalan
Rüya ile çıkarım kavga taş...
Bir krizi anlamaz mıydın
Dağılmış yollarda saydam yürüyüşün
Bir duru gök kavuşturunca sana
Dağılmış sözün kaostan içe dönüp
Acısı sindirilmiş kesikten o...
Sanki annesi kendi içindeki acının
Öyle ki tahammülü yok ağacın gölgesine
Bakınca gökyüzüne içinde değişen telef
Güneşle gerdirilmiş yüzüyle beraber
Duru...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok