Serra Yeşil

kara bulutlar ne zaman sarsa

kalbimdeki pikapa bir plak yerleştirdim

ritmimle dans eden belki bir Ortaçgil şarkısı

hızlanan, yavaşlayan, durulan

yağmurla...

Hayat ne kadar kırmızı

Ve ne kadar mor, mavi ve 

Donmuş bir nehir gibi

Üstündeyken anlamıyor insan aktığını

Buzun altındaysa nehir hiç durmuyor

Fırtınal...

temmuz akşamının serin rüzgarı eşliğinde

papatya çayımı yudumluyorum

çarşının göbeğinde kalan

sessizlikten bihaber yeşil balkonda

rüzgar önce yanağımı ok...

dilimin karmaşıklığına kandılar yine. zihnimdeki beyaz perdede yeni baştan sardım senin filmini, haberleri yok. bu duvarları neden süzüyorum zifiride, anlamı...