Sadık

öyledir karanlık,

içinde hep çığlıklar aradık

korkular bıraktık, bizden izler

cinayetler var sandık.

değildi hiçbiri.

bir sevginin bitmeyişini izliyordu...

Yine tek başıma yalnız gecelere dalacağım

Ve sayıklayacağım “Yalnız değilim”

Gülsün yüzleriniz,

Yeterince komik değilse de şakalarım

Ben buyum…

Elimden ...

         Havalar kapalı uzun süre açmaz.

         Ben dışarda yağmurdan kaçmazken…

         Fikirler dalga ruhumdakiler yelken.

         Bir fırtına kopar...

asırlık bir uykuya dalsam

bedenim donsa

adımı unutsam

kendimi, acımı gömsem uykuya

ölüm ölse, hiçlik ölse

karanlıklar göz bebeklerimden göç etse

adımı ...

Alelade bir dalgada

Boğulup gitmişsin sanki

Yaşamak kendi içinde bir cehalet.

Hâlâ içimde, bir yerlerde

Can çekişiyorsun sanki

Hissetmek hep bir zafiyet...

Kafan dağılır diye yürüdüğün o yolda, çöküp ağlamışsın ama kimse duymamış.

Hayattan beklentilerimiz vardır. Hayallerimiz, arzularımız, umut ettiklerimiz, umut etmekten bile korktuklarımız… Bu liste ilk gözyaşımızla başlayıp son hatı...

Üzerimde haki kruvaze parka

Birkaç kış daha ömrü var

Yama yaparsam belki birkaç kış daha 

Yakalarını kaldırıp başımın uzandığı kadarını siper ederim

Soğu...

Umutsuzluğa boğulduğum her saniye bedelini faiziyle ödetiyor. Neler olmuş, neler bitmiş, yetişemiyorum. Yaşımdan birkaç beden büyük gelen hayat sığmıyor artı...

"Tralalalalla tralallaleru..." Sadece bu sözleri dilime dolandığı için anlamına bakmadan, beklemediğim mutluluklarda dinlediğim harika bir şarkı. Hep mutlu o...