Snowflake

kimseler beklemez iken gel...

Bir güvercin ürkekliginde yaşarken kanatlarından vurulanların ağıdı bu...

Çaresizliğin değil

inanmanın yüzümde oturmuş çi...

eşrefin saati fiyaka değil ısı verir

ve yeterince nefesini tutan vurabilir

hatta bir anneyi ağlatarak uyandırabilir

son duayı bi’ katili bi’ tanrısı bilir...

Güneşe, tuza ve rüzgara

Çıkarıyor sandıklarını biri

Kendini saymaya başlıyor: kaçın!

Geceden aldığı nasıl renkle varsa

Neye doğruysa yokluğu yakın

Adımı...

Güzeldin bir öğle vakti merdivenin kenarında tanrıça gibi uzanmış silüetin 

Uzanmıştın, kusursuz dalgınlığından uyandırmaya korktum seni

Senin güzel düşler...