d

bir boşluk üzerinde yaşıyorum, kendime bu boşluğun üzerine bir şeyler inşa etmenin nasıl mümkün olabileceğini soruyorum.

tavandaki nereden geldiğini hiçbir zaman çözemediğim, ölü hayaller tutan kurşun kalem izleri, rutubette salınan kumaştan kuşlar, dikkatsizce yandaki duvara b...

düşünürken boğazımı yakan bazı şeyler var. atlatamayacağım, geçip gider, olur biter dediğim ama geçen tek şeyin zaman olduğu gerçeğini rüyalarım kabuk bağlam...

Lethe, en az bir cam kadar kırılgan olan göğüs kafesimin ardında beslediğim en saf rüyam, 18. yüzyılın riyakar fahişesi. 

Üzerinden yirmi beş yıl geçse bile...

hayaletlerin gölgesi olur mu

yalnızlığın kulakları kesik

kaç zamandır ölü olduğumu hatırlamaya çalışıyorum

ve kendimi satırlarıma doğurduğum fikirlere a...

sabah oldu ört üstümü hâzen. bugün günlerden bir şey değil anla. her şeyimle her şeyinin peşindeyim. kaçacak yerin yok benden başka. sardığın benim, öptüğün ...

tüm üryanlığımla çıkageldim huzuruna. bağışla, hıncımdan kalemler kırmıyorum artık sana yazdığım her satırda. adem'in elmasını son ısırığı kadar az kirliyim ...

biz, acının ve öfkenin kucağında gözlerini açmış, doğumumuzdan bu yana süregelen ve göğsümüzün orta yerini sarmalayan boşluğu beyaza boyamaya çalışan 21. yüz...

deriden kemikten bir varoluşun/çürümesine şahit olmamıştım hiç/aynaları görmeden önce

kuyruğunu yakalayamadığım bu döngüyü ancak böyle kırabilirdim [ve kend...

tanrı beni hatırlasın. yer ya da gök tanıksa bana inanırsın ama ben çok sancı çektim.

ben tam dört senedir. bu hengâmede adımı bulamıyorum ve hiçbir şeyden ...