Üşüyorum… Karlı göçüklerin buz tutmuş betonları arasında. Klostrofobik sancılar tehdit ediyor nefes alışverişlerimi… Ölüyorum… Kutsal kitapların esrarlı sonu...
İki parmağımız kesikken bile
Mutluyduk bir şekilde
Şimdi müphem bir acı yerleşti
Şehrin limanlarına
Leyla diyorum leyla
Şu uyuşuk başın altında kaldıkl...
Kıyametler ki yerin üstünde
İnsanı en çaresiz anında
Yaka paça yakalıyor şimdilerde...
Memleket yahu bu!
İşin hicranı,
Toprağı sıksan acı fışkıracak kı...
eskiden bana ait bir şeyler bulabilirdim bu evde, her ne kadar kendimi ait hissetmesem de. fakat bu gelişim de böyle olmadı, bana ait en ufak bir şey kalmamı...
Perdeleri açık evlerde
Pis burunlu çocukların
Babalarından sakladıkları floresanla
Bin kesikle ve
Tırnak etlerimin şeytanın yeni ürünü olmasıyla övündüm
...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok