Görüyorsunuz değil mi
Yaşanmıyor keşkelerle
Bir hayali yahut merakı olmadan
Ve belki öylesine bile
Dalabiliyor insan uzaklara
Uzaklar ki baktıkça daha u...
Bazı şeyleri yenemiyorum
Karşıma çıkıyor kocaman, tozlu bir dosya gibi
Yok oldu o his, artık büyüdüm sanıyorum
Etrafımda aile kurmuş insanların gayretine
...
70‘lerde unutulmuş bir sokak
İçi harabelerle ve üzüntülerle dolu
Aşkın tarihi kadar eski acıları
Yağmurlarla büyütür kaldırımdaki papatyalarını
Lamba...
Ama ben her seferinde en çok kendime kızdım
Öyle açtım ki sevilmeye
Başıma gelenlere göz yumdum umarsızca
Ruhuma çektirdiğim acıların farkına varmadan
Se...
Gözyaşlarımın acı tadının tüm çıplaklığıyla karanlığa serildiği, ölü bedenlerin davetkar sofrasında pervasızca ağırlandığı berbat bir düzlükteyim. Aciz beden...
Duvarları yıkmışsın,
Üzerindeki yalnızlığı sıyırıp atmışsın
Yağmurda sırılsıklam ıslanmışsın
Yokuş yukarı sırılsıklam ve terli
Herşeyi geride bırakmışsı...
"Zavallı kadın! İnsanların ancak felaket ve talihsizlik zamanlarında anlaşılacağını düşünmemişti. Bundan sonra ayıpları, fenaları öğrenecekti! O bundan sonra...
Şu koca yedi cihan, bir sen eder mi?
Bütün zerler dibe batsın, ey Murassa!
Dağına, taşına kalbim tahammülfersa.
Gizindedir izim benim, adın Bursa...
Zühr...
hiç ağlayarak bavul hazırlandın mı
hiç dizlerin titreye titreye markete gittin mi
hiç biri sana emanet oldu mu
ben yaptım
ben gittim
ve oldu
sevdiğim y...
ben bir kez aşık oldum
bir adama aşık oldum
ilk kez bir şeye inandım
büyük bir aşk yaşadım
hiç görülemedim ama geleceği ilk kez bu kadar net gördüm
şef...
kitap sayfalarını çevirirken kuruttuğun çiçeğe denk gelmek gibidir,
"ışıltılı bir yüreğe denk gelebilmek."
saklamak onu bir başka beyaz sayfanda,
sevmek o...
başka mevsime kaymadan yaşamak istiyorum,
hangi mevsimdeysem o olmalıyım ben.
sakın inanma güz'lere bahar'lara.
sen hep kış gibi beyaz ve bir kar tanesi k...
eskilerden bir kelime seçtim kelime çekmecemden.
hemen içimde bir telaş, bir kaybolmak isteği.
yaşasan da ne olur yaşayamadığın vakit.
masandaki lambana m...
duvarda asılı duran tabloya da hayat olabilir miyiz?
tozlu raflardaki eskimiş kitaplara birer arkadaş,
solan çiçeklere birer umut,
tükenmiş kaleme ise bir...
not aldığım, kıyıda köşede duran sözler
şimdi bir bir önümdeler, karşımda duruyorlar.
onlara ne söylesem de duysalar beni,
sahiden beni.
bilerek de bilme...
bir sahafa bırakacağım bir kitap,
bir başkasının hayatı olacak ama benim hayatım ellerimden mi gidecek?
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
