Pencere bakıntısı.
Binanın yanındaki küçük, geçen sabah yakından incelediğimde kıpırtısız, isyansız; tahminimce çeyrek asırdır aynı yıkılma özlemiyle burada...
adın adıma denk geldiğinden beri
karanlıklarımı unutuşum var
sesin var senin
yeni icat edilmiş bir heyecan uyandıran içimde
gülüşün var
fotoğraflarda da...
Boğulur...
Ayaklar zümrütten dokunur,
Şehri geç, şehri geç
Yaşamaktan bihaber evsiz
Pejmürde sakallarında yaşanmamış hayal
İşleyişi paslı, dişlinin
...
Az önce okudum, 93 vergi ölmüş İzmir'de
Konuşuyordu çok üzgün birileri
Çok kalabalık masalarda, çokça mühim insan
Kolon eksikmiş de kardeşim niye yıkılmış...
Yürüyorum kirli kefenim üstümde
Artıyor yaşamanın kırılmışlığı
Artıyor mahallelerde kırgınlıklar
Karanlığa, huzursuzluğa meylediyorum içimden
Bir duvara ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok