Yeliz Vural

Bir gece ayaktaydı yine, herkes derin uykudayken,

Bir gece yüreği konuşmak istedi bağıra çağıra, gecenin sessizliğine,

Dinle dedi, hamuş olan yürek, dinle…...

Suskunluğu sustu,

Kanarken kanattı belki,

Ama anlatmalıydı, anlamayana…

Onca suskunluğun ardından,

Bir defa konuşmak yetti.

Bir defa konuşunca değişti m...

Kalemimin ucundan akıverir duygularım,

Bazen birkaç satır yazı olur,

Bazen bir resim…

Hayatın yükünü kalemimin ucundan kâğıtlara akıtırım sanki o zaman,

...

Masmavi gökyüzüne baktığımda,

Ayaklarımı yerden kesen o çocuk

Yeniden hayat buluyor yaşlanmaya yüz tutmuş bedenimde.

Ben yaşatabilmek için o küçük çocuğu;...

Gecenin sessizliğiyle paylaştım yeniden yalnızlığımı, yazmaya karar verdim yine. Yitirdiklerimi geri çağırdım sessizce, kahvemi yudumlarken harflere dokunmak...

Bir sonbahar yalnızlığıydı yaşadığım,

Yaprak dökümlerine alıştı sandığım yüreğim,

Dökülen son yapraklarına ağladı bir kez daha.

Kim bilir daha kaç sonbaha...