Yusuf

Savaşın ortasında doğdum

Kan döşeği, barut kokusu...

Kastı varmış ılık yağmurların evimize

Öyle derdi babam,

Ölmeden önce.

Rüzgar

Ve özgürlük umudu

An...

Yokluğun eksilmiyor.

Bir yerlerde insanlar ölüyor.

Kimi savaşta bir hain silahın ucundan çıkan itaatkar bir mermiyle,

Kimi trafik kazası, kimi kan davası...

Özgürüm: Hiçbir yaşama nedeni kalmadı artık bana; denediğim bütün nedenler beni bıraktı; başkalarını da tasarlayamıyorum. Daha genç sayılırım, yeniden başlam...

Merhaba, benim adım Kadın

Vardır aslında daha birçok adım

Kimileri bana anne der

Kimileri kızım, kimileri hanım

Ağlamayı daha anne karnında

...

Hatalar yaptım

Rüzgarın yaprakları

Gamsızca

Savurduğu zamanlarda

Aklımın idrakının

Pek kontrolümde olmadığı çağlarda

Rüzgar neredeyse

Ben hep oradaydı...

Bugünlerde sürekli kapımı çalan biri var günlük!

Hayır, evimin kapısından söz etmiyorum. Bahsi geçen kapı kalbime ait. Kapımı çalanı insan sanma sakın günlü...

beni yaşıyor gösteren bütün aynaları parçalıyorum

bu kan revan ellerimle

parçalanmış her şey, parçalanmış

ve

planlanmış bir cinnet değil bu

ölümüme bir ...