zeynel.guenduez

beklediğim bir sabah 

bütün günlerden daha aydınlık

gideceğim bir yol 

bütün yollardan daha mukaddes 

ve bir insan ki yere göğe sığdıramadım

göğüs kafes...

hissediyorum

attığım her adımda zemine ağır gelen yükümü

bomboşluğuma rağmen

bu boşluğa rağmen

kendime kendimde yer bulamamayı

buluyorum

en nihayetinde...

burak güzel çocuktu ama çocukluğu değil,

sonradan öğrendik.

geç kaldık; sevmeye, öğrenmeye, anlamaya, anlaşılmaya.

en önemlisi, kendimize çok geç kaldık. ...

Annem geldi. Çocukları çok özlemiş, hasret giderdi akşama kadar. "Gitme anne, bizde kal bu gece" dedim.

- Yok gideyim, kuşum evde yalnız, dedi

- Olsun no...

Vazgeçtim benliğimi çürüten düşüncelerden bugün de

Oturup bir fincan kahve içeceğim yalnızlığımla

Neden böyle oldu narin biriydim aslında özünde

Nasıl ...

Anneannem,

senden yadigar kaktüsüne gözüm gibi baktım. Büyüttüm, çoğalttım, paylaştım.. Yılda bir kez çiçek açıyordu ilk zamanlar; hep ağustos sonu. Gidişi...

Yağmurda yanan mum

Göbeği açıkta kalmış, kızgın yağ damlıyor. Ve ufak çıtırtılarından korkarak bir depoda kalıyorum. Beni ısıtmayan, saatlerimi yediğim depo...

Belki de dünyanın hastalığı bulutlar

Oluk oluk irin akıtıyor bizi yaşatmak için

Ya da, kremşantisi de olabilir.

Doğacak mısın ölecek misin?

Bırak bab...

Her şeyin başı su değil diyerek başlamak istiyorum... Thales'in kalbi kırılmasın. Her şeyin başı evdir, sevgiyi ve dünyaya hükmeden bütün duyguların doğduğu ...

acıya kahkaha atabilmek sanatsa eğer...
ben çok pahalı bir tabloyum.
herkes, herkesi aynı sevemez...
kimileri gururunun yettiği kadar sever;
kimileri de ...