Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

İçim yangın yeri aklım firar

İki omzumdan tutar silkeler hayat

Ne yaşarsam yaşayayım zaman akar

Tutamam geçmişi arkamda toz duman

Umut diye bir laf belle...

Umudum bir güvercin kanadında takılı kalmış

Yaprak oynasa yerinden gök gürültüsü sanar

Vakitlerden sensizlik

Bir çığ düşmüş gibi ürkekçe sessizlik...

Bir türkü çalar gecenin sessizliğinde

Tebessüm ediveririm yüzün aklıma geldikçe

Kalmışım sersefil, tek başıma

Sevdanla baş başa

Uçurumun kenarındayım...

Duygularım,

Demir parmaklıklara vurup suçsuzluğunu haykıran bir mahpus misali

vuruyor göğsüme.

Yine kendimden çok eksiğim,

Bir musalla taşı kadar soğuğum...

Elimi atsam kurumuş dal

Hangi kalbe sığınsam taştan

Hoyratça savrulurken

Bu dipsiz kuyuda

Söylesene kim dost kim düşman...

Bir düş gibi kısa ve güzel

İyi hatırla beni

Unutma sevgilim

Gülümse hep

Aklına her estiğimde

İmkansızlıkların içinde

Her şeye rağmen

Hayatından bir be...

İnsan sevmeye görsün

Kısrak at gibi yüreğinde doludizgin coşkusu

Rüzgarı kıskandıran hırçın maviliklere doğru

Yolun sonu belki de uçurum...

Nefesimi kesiyor hayalin

İmkansızlıkların içinde hala nasıl bu kadar gerçeksin

Nasıl bensin

Bana benden bile daha yakın

Nereden çıktın karşıma

Nasıl bir...

Cesaret

Bazen masum bir sükunet

Bazen hırçın bir öfke

Haklıya tatlı bir tebessüm

Haksıza titrek bir korku

Elif gibi dimdik

Asil ve gururlu

Bir şiiri şairinden başka kimse anlayamaz. Yaptığımız tahliller, şiirin kıyılarında kumdan kaleler olarak kalır yalnızca. Yine de anlam veremediğimiz imgeler...

Yine geldin mı aklıma

Ne yana dönsem sensin

Bir varsın bir yoksun

Düş mü görüyorum yoksa deliriyor muyum

Sen yoluna bakmış unutmuşsun belki de

Sahi neyi...

Senden sonra sevmeyi unuttum ben

Senden sonra eski ben olmadım artık 

Neler çaldın gittin yüreğimdeki sevinçlerden

Öyle saf öyle temiz .. 

Bazen diyorum:

Ben ne zaman başladım bu sigaraya?

Ben ne zaman sevmeye başladım.

Ben ne zaman insan oldum,

Ben...

Ben ne zaman üç nokta oldum.

Bu sefer siliyorum artık seni

Çıkarıp atıyorum kalbimden.

Def ediyorum

İlmek ilmek işlediğim hayallerimden

Bir bir yırtıp atıyorum

Uğruna yazdığım kaç ş...

Atlayıp şu dikenli tellerinden

Ücra kalbimin

Ulaşacağın tek yer

Kapkaranlık bir mahzen

Yakıp elindeki son mumu

Göreceğin tek şey

Hapsolmuş aşklar

Ruh...

Bana kimse nasılsın diye sormadı, ben 26 yaşındayım.

Kimse öğretmedi neydim, ne oldum.

Ne Buhara, Kaşgar ne de Karabağ

Bu çekik gamların derdi nerden geld...

Zamanın aynı akışı içinde,

Hisler farklı, düşünceler karmaşık.

Bilinmeyen mutlulukların izinde,

Ruhumun derinliklerinde bir yolculuk.

Eski yüzler, geçmiş...

Bahtsız ve ümitsizim

Neydi ben ben yapan

Neydi ki nefes almak

Kırık, harabe bir masada

Neydi kendimle savaşım

Susmuyor, dinmiyor sesler

Mürekkebi bite...

insanlar iyi ki var diyorum bazen 

yollar çok karanlık çünkü 

yollar hep geçenlerin

ya yolda kalırsak 

sanırım bunun bir tuzak olduğunu düşünürdüm

beni ...

I.

saat sabahın iki kırk’ına

amerika’nın kucağında

hep iyi niyetinden vurulan bir milleti

sırtından vurmak için yaklaşan

sinsi bir orospu gibi

usul usu...

Gidiyorum gonca gülü uzaklara

El değmemiş, göz görmemiş...

Ne senden uzak

Ne serden...

Bakıyorum alabildiğine gözün

Göremiyorum gonca gülü

Seni o güze...

Zindan olmuş ruhum, dünyaya

Karşımda sabahın ilk ışıkları..

Parmaklarının ahengi vücuduma fısıldar

Uzak uçurumlar, gözlerimize yasak

Melodi ruhuma akar

...

Hisler mi gonca gülü

Seni ele veren?

Yoksa...

Görmediğin, tatmadığın, duymadığın

Sözler mi?

Başkalaştıran, saflaştıran, taşlaştıran

Gözler mi?

Bilmez ...

Kızgın şaraplar geçti boğazımdan,

Ne su var içecek, ne başka bir şey,

Yanan içimin yangınını dindirecek.

Her gecenin bir sabahı yok,

Ve geceye eremeyecek...