Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Varlığından nemalanan hatıralar

Bekler durur muğlak bir zamanı

Titrek ışık aydınlığında

Çalar kayboluş çanlarını

Bir gölge belirir ufukta

Esmer bir çiçe...

ben hatırlanmayacak kadar bulanığım

senin de tek hatıran çabasızlığın

aydınlığın ardındaki karanlığım

ve karanlığı kalbimle aydınlatırım

geceleri unuttum...

Görüyorum ki yıllar almış senden,

Ne olduğunu dahi bilmediklerini,

Bir katakulli edip fark edemediklerini.

Bilirim, bilmezdin gözlerindeki ışığın söneceği...

“Gözlerimdeki yaş kalbime değmezse, ruhumdaki firar yollara dökülmezse, içimdeki telaş bana bir şeyler söyletmezse ben olabilir miydim?” diye soruyor kendine...

Işıklar kapandı ve etrafı bir sessizlik sardı. Yaşadıklarına bir nebze de olsa alıştırabilmişti kendini Yaşar ama buranın karanlığı ve sessizliği dayanılmazd...

Ben insanların benim hakkımda düşündüklerinden ibaretim

Ne eksik ne fazla

Kim olduğum anlamsız

Ben insanlar var olduğuma inandıkça yaşıyorum

Suyu aktaran...