Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Aklın yolu bir, deseler de ben kalbimin taşrasında topraklarıma çiçekler ektim. Benim yoluma, yol değil, deseler, kurakta çiçek yetişmez, deseler de yaşlarım...
O kadar özledim ki
Hani binlerce yıl gibi bekleyen
Bir ağacın susuzluğu gibi
Yağmuru özleyen bir toprak gibi
O kadar özledim ki
Bir görsem göğe sığdıram...
Koşulsuz sevdalar düğümlendi boğazıma
Kazıdıkça derine indim ve gözyaşımı serptim toprağa.
Hazin bir varoluş sancısı yeryüzüne hakim
Gökyüzü karanlık gel...
"Seni sevmeme izin vermediğin o kör noktada"
İlk kez bugün kendime daldım belki de aynada
Yüzümde akşam sefası sakinliği
Anlamsız çatlaklar ve bir tren ...
Gece bütün yıldızlarıyla üstüme sancı veriyor
Koca öküz doğuruyorum masamın üstüne
Kadavrasını deşmeliyim
Onda bana ait bir şeyler var
Görüyorum işte ben...
Hayat göründüğü kadar kolay değilmiş anne.
Nefes almakla yaşamak arasında büyük fark varmış.
Herkes senin gibi düşünerek çocuk yetiştirmemiş.
Herkes benim...
Görmüyorlar,
Görmek için baksalar, görecekler oysaki.
Dizlerim kanıyor.
Gözlerim puslu
Soluklarım yarım
Kalbim hüzünlü
Serçelerim ölmüş
Kanatlarım kır...
İbni Haldun. Tunus’ta Tunusi, Kuzey Afrika’da Mağribi ve Mukaddime’nin evi Yemen-Hadramut’ta Hadrami. Bir bahar sabahı, Mayıs 1332’de Tunus’ta dünyaya gözler...
hiç mi düşmedi aklına
hiç mi gelmedi gözünün önüne
gökyüzünün sonsuzluğu
dağların heybeti
acizliğini mi unuttun?
yükseklere asansörle çıkarken
boğulmad...
Yalnızlığıma bir perçin
Bu şehir
Ve dudaklarımın arasından dökülen
Evet bu bir şiir
Her şeyi anlatmak için
Her şeyi anlamak için
Her şeyi duymak için
...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
