Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
"Hiç çiçek istemedim, tek istediğim
Yatmak, avuçlarım açık ve içim hepten kof,
Ah öyle özgür, öyle özgür oluyor ki insan, bilemezsiniz
Huzurum öyle büyük ...
Düşeş atmaktan yorulan kollar, sevimsiz naralar, bir o kadar da aldatmacalı şarkılar vardı kentinde ve sanki üzerlerine is kokusu işlemiş insanlar hep bir an...
bu tren şehrinden geçmiyor
tam ortasında, ihtimal kalbinde
saatli bir şiir saklı
her vagon birbirinin aynı
insanlar ne kadar herkese benziyor
bir işe ya...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok