Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bir zamanlar kendimi yakıştırdığım her yerde şimdilerde eğreti duruyorum. Bir zamanlar olmazsa olmazı olduğum hiçbir yerde şimdi esamem okunmuyor. Kaptanı ol...
O gün gelmek isteyebilirdim
Bekleyebilirdim seni görmeyi
Sabredebilirdim
Kargaların kentinde bir güvercin
Kartalların kentinde bir karga
İnsanların r...
Bir bulut gibiydi
Üzerime çöken karanlık
Ve aklıma çöreklenen geçmiş
Bir bulut bu, öyle mi?
Kafamın üzerinde, beynime basıyor
Bir bulut böyle ağır olabi...
bir albüm yapmak
ya da bir adam yaratmak en baştan.
bir şiirde kendini bulup
sokaklarda kayıp dolaşmak.
bir deftere isim karalayıp,
geleceğe düşler kapa...
Kimse arkandan itmedi,
sen atladın o nehre,
akıntıya karşı yüzmeye…
Fedakarlık bir yalan,
herkes haz peşinde.
Mesele neyin haz verdiğinde…
Kimi bir z...
Ayrı kalmak her türlü acıyı getirirse, neden insan ayrı kalmak yönünde sürekli çabalar?
İşin aslı, yaptığı her şeyin ayrılığa sebep olduğunun farkında değil...
Yaşam yolunda emeklemek belki,
Sürünmek itilerek bir şekilde
Yürüyünce mi kazanılır ölüm
Sürünenler yaşamadan mı ölür
Sanat operasın da koşarak yaşayan...
Şimdi ıslak bir teneşir yorganım
Yastığım buzdan dağ
Yazım hazan kışım boran
Adım hüzün, adım adım yalnızlığım
Bir ay süzülür, bir yıldız kayar
Papatyal...
Tatlım, geceme gündüz katanım.
Sevgilim; her şeyim, aşkım, ergenosum.
Ergenosum dediğime bakmayın.
Sevgilim duyunca kahkahalar atar.
Sen ne güzel ergenos...
Demirin canı yanmıyor muydu dövülürken demirci tarafından? İçten içe o da çığlık atmıyor muydu?
O da ağlıyor mudur onu döven demirciye derdini anlatırken?
...
“Onca yitirilen arasında erişilebilir, yakında ve yitirilmeden kalan ise hep bir tek şey oldu: Dil. Evet, o, yani dil, her şeye karşın yitirilmeden kaldı. Am...
aylar önce
karıştırılan sayfalarda
elden
odadan
andan
-bir koku,
bir iz-
bulmaya çalışmanın
zapt edilemez
ağırlığı.
İçimden bir şeyler kopuyor. Adını koyamıyorum. İçtiğim su bile boğazımda kalıyor.
Her sabâh güneş doğduğunda avuçlarımdaki umudu öpüyorum. Bir ışık yakıyoru...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok