Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Herkesin bu denli aynı olması sinirimi zorlamaya başladı sayın okuyucu. Artık bir dönemler marjinal nitelendirilen insanlar dahi ana akım bir hal aldılar.

H...

Üstümde öyle yekpare olmayan kırık bir hüzün, kırık dediysem kırık beyaz gibi yani; hep kimsesiz biri gibi yaşayacaksın, hayatında olan insanları ancak hayat...

Bir süredir bubisanat platformunda yoktum, dönüşümü bu yazıyla yapmak istedim müsaadenizle:

Biliyorum ben hep bunu söylüyorum ama yeterli değil yine de: Hay...

Karlar yağdı üzerime bir ağustos akşamı 

Tirtir titredi içim gün batımı 

Ne sıcaklığı hissettim ne bakışını 

Tutamıyorum artık sensiz geçen zamanı 

Hayatı farklı pencereden izlemez yeri gelir pencere o olurdu

Kahvesini o kadar koyu içerdi ki 

Belediyelerin ziftlerinden daha çok katran gibi olurdu 

Sor...

Ey benim şu göğsümü içeriden tıklatan kim

Açsam önüne yığılmayacağım hangi kapı

Bir duvar esiyor üzerime, yüzümden ama benim değil

Eski bir şeyler yerleri...

Artık 5 yılın sonuna geldik. Ama bu bir son mudur? Değil, bu bir başlangıç yani sanırım...

Artık heybemi doldurup buradan giderken, yola çıkmadan önce indir...

 Gözlerim bulanık, hiçbir şeyi net göremiyorum. Giderek durağanlaşıyor bedenim. Zihnimin duvarlarına balyozla vuruyorlar, teker teker üzerime yıkılıyor düşün...

Kokusu geldi rüzgarın
Bi’kelebek öptü boynumu

Ağır şeyleri seviyorum, kıymetli şeyleri, dünyanın popüleritisini değilde kendi isteklerimi yaşamak istiyorum. İnsanların anormalleştirdiği, değersizleştirid...

Gamzesi mi olur papatyanın?

Gözlerinin beyazı,

Sesinin kokusu,

Gülüşünün tadı,

Yakar mı hiç

Bir papatyanın bakışı?

Çiçek isen çiçekliğini bil!

Ne hakk...

- Kalbimin üstünde zıplaşan filler varmış gibi hissediyorum.

- Filler zıplayamaz.

- Söz konusu benim kalbim olduğunda gayet de zıplarlar efendim.

- Büyülü...

Zaman akıyor,

Birlikte yanında bizi de götürüyor.

Bunun adı da hayat oluyor işte.

Dalgalarla sildik dertlerimizi 

Denizin mavisi bahaneydi...

Aslında biz umudu seviyorduk

Gülümsemek adettendi...

Penceremin çerçevesi 

Dolu dolu sendi...

Duruldu birden esen rüzgarlar

Yağmur yağmaya başladı içimde

Sessizliğin yattığı ruhumun derinliklerinde

Kopmaya başladı yeniden fırtınalar

Reddetme ve ne...

Yapayalnız uçuşuyor etrafta

Soramıyor kimselere derdini

Yaranmıyor dertlerine herifin

Yürüyor, uçuyor kabuk

Arıyor sürekli içini

Soruyor boşluğa kabuk

...

Nasıl yapıyordun bunu?

Güneşten bir o kadar daha sıcak

Ve de aydan daha beyazdın 

Bir sel gibi yıkamıştın belki de beni

Halbuki ben çölün tam ortasındayd...

Denizin dibinde aradım en güzelini,

Bulamadım ama denedim.

En uzağa yüzdüm, kimselerin olmadığı,

Kimselerin gitmediği uzaklara.

Yorulunca bıraktım kendim...

Eğitimci/şair Rıdvan Dansuk ile Pikaresk yayınevinden çıkan ilk şiir kitabı “Kibritcebimde İstanbul” adlı eseri üzerine söyleşi gerçekleştirdik.

KADİR BEYTE...