Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
getiriyorsunuz beraberinizde mutlu günlerin görünümlerini,
ve kimi sevgili gölgeler yükseliyor;
eski, yarı unutulmuş bir efsane gibi
ilk aşk ve ilk dostlu...
Bugün de aklıma takılan sorulardan biri şu
Acaba gene dibe batacak mıyım?
Bunu bana sordurtan eski arkadaşlıklar ve şu anki dostluklarımı hatırlamam. Burda...
Renus taşım kayıp
Aradım vakitlice
Bir fer aldı gözümü
O sandım, değildi
Arayışıma değerdi
Sabah onun sofrasında yemekti
Ekmeğe sürdü kuş sesini
Gü...
Çaresizim, uğruna dolaşırım divane,
N’olacak ince yüreğin hali, virane,
Söyle denenen bu kaçıncı terane,
Düşünürsün benim ahvalden sana ne,
Gönlün dil...
Ne gemiler kalkar yüreğimden sana doğru
Ne acılar büyütürüm içimde hepsinin tohumu sen
Birden çalar kapımı yorgun ve yorulmuş gözlerin
Birden üşüşüverir d...
hayat rol yapmakla mı gider âsude
kendimiz olmak
erdemleriyle yürümek bir yolda
havayı solumak kendimiz olarak
tam bir coşkuyla
doygunlukla
kayıp verme...
uzun bir cümlenin son kelimesini bulmaya zorlanmış gibiydim,
yalnızca virgüllerime güvenirdim,
bir de gözlerindeki ışığa -
yolumu bulmaya.
kalp bazen sevmesini öğrenmeli,
bir konuya çalışırmış gibi.
fakat en başından da bilmeli,
nasıl sevmesi gerektiğini..
Bir. İki. Üç. Dört. Kavgasız iklimin gürültüsü, parlak örsünü üzengide çekiçle dövüyordu. Kımıldayan karın kası, diyafram nefesinin diyagramını çiziyordu. Be...
Kapıları tutsunlar
Kediler artık kaçmasın
Dışarısı hırçındır
Açın perdeleri güneş sızsın içeri
Kedilerin yürekleri hafiftir
Karanlığa gelemezler
İnce ...
Yoruldum, gerçekten çok yoruldum. Bir şeyleri düzeltmek için sarf ettiğim çabanın bütün her şeyi mahvetmesinden. Yaşamam gerek mi? Nefes almamın insanlara fa...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok