Baha Kemal

Sinemde bir rüzgâr sızısı, sesimde kış habercisi bir ürkeklik ve gözlerimde bulut kıskandıran sağanaklarla geldim sana. Kusuruna bakma gönlümün iklim çilesin...

Öyle mi Neriman

Soğusun diye balkona koyduğun bu hayat,

Neden bir sokak kedisinin değil de senin?

Söz açma bana haftasonundan, İstanbul'dan

Benim Pangalt...

Kızma

Öyle kıymet edecek gururum yoktur

Ezdirmekten elimi cahile

Emzirmekten ateşleri nefesimle bir daha

Bende dikilmeye baş kalmamıştır.

Boşanıp geldim...

Bir güzeli sevmekten geldim.

Bir güzeli sevmekten oldu kibrimi bir cam bardak gibi,

Duvara vurmam.

Ben isimsiz yokuşların yorgunuydum hep

Ben işte,

Soğu...

Toprağın doğurganlığını gördüm çocuk başımla

Beni hoş gör.

İlk sende gördüm insanın insanı sevmesi gerekliliğini

Sende açıldım karanlığın içinden bir kızı...