Ben yüzümü vitrinlerde bıraktım
Ne zaman almaya çalışsaydım içime kalabalıklar kaçardı
Kalabalıklara boynumu bükerdim
Ellerimi açmazdım açamazdım
Ell...
Bu sesi tanımlayacak bir söz bulamıyorum, bir saatlik versiyonunu açıp melankoli deryasında kaybolmalık bir parça. Sanırım üç gündür aralıksız çalıyor...
turuncu bir ağırlığın anısıyla
sabahı karşıladım
bir elin bir eli bıraktığı
bir gözün bir göze kapandığı saatte
sabahı karşıladım
karşılama merasimi
bu...
bazı sırlar vardır
unutmuştur veren dahi
sen hatırlamamak için kemiklerinden çatlarsın
içinin taşlarına yuva yapmaya kararlı bir karınca
yürür, durur
yü...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok