Can BALCI
@bulutadam
Ben şiirin fütüristik yanlarını seviyorum. Belki de hiçbir zaman diliminde bulunduğum ana ait olduğumu hissedemediğim içindir. Evini arayan kaybolmuş bir çocuk gibiyim. Benim arayışım da bu. Bir ev, bir aile.
Hiç düşündünüz mü? Ucu bucağı olmayan bir yapı içinde trilyonlarca galaksiden, kattrilyonlarca yıldız ve gezegen içinde yalnızca bit tanesinde “Dünya” denen ...
tutulmuş gökler karşında
sana yenilmiş bir şehir
kırık birkaç sandalye
yıkık dökük kalbimin duvarları
nasıl olurdu güneş gülmen
nasıl olurdu gök gözle...
bir şiir vardı aklımda
kanatlanıp uçmuş
ne gören var ne bilen
çalındı kulağıma
saklanıp herkesten ve herşeyden
gelip pencerene konmuş
birkaç damla ve...
seninle elele İstanbul'a giremedim
birkaç sigara söndürdük beraber
öpüştük ve seviştik
sen bir ilktin ben bir hiç
bir piç gibi hissettiğim tıka basa yaln...
saçlarının kıvrımları olan bir kadın
neşesi yüzündeki maskesi, tıpkı ben gibi
gözleri göklerden, güneşin parlaklığına saklamış kalbini
gönlüm bahara aldan...
iki yana açıp ellerini
kucaklayabilirsin gökleri
sevmeli dikenleri, kesebilir ellerini
öfkeni salıncaklarda unut
güneş ısıtıyorken ruhunu
kalbini bulut...
akşamlar çöker ışıkları yanar şehrin.
duman altı birahaneler ve meyhaneler
çerezler ve havalarda kadehler.
sevdalar, acılar ve naralar,
geceler gelir ve ...
Sen gidersen Bursa'yla bozuşuruz
Yeşili kaybolur umudun
Bulutları terkeder ruhunu
Güneşi kaybolur, Ankara grisine bulanır sokağın
Odağında her an gözleri...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
