bir rakı masasındayız,
benim gülümün solduğu akşam.
öyle oturuyorsun karşımda
sade ve oyunsuz.
insan sana bakınca,
bir ömrü sayrı bir yatakta da geçirse...
uzun bir binada,
aşağıya doğru uzanmalıyım.
intihar bana göre bir eylem mi?
bilemiyorum.
henüz yirmilerimde ve toyken,
dünyanın bana borçlu olduğu tonla...
ne zaman böyle eksik hissetsen,
yenilmek iliklerine dolsa,
sen yine kendini o pencereden bakarken bulacaksın.
yalnız ve bitapken bile
yaşamaya dair o hev...
bir trenin içindesin,
ben ve şehir ise bir kaldırımda,
yanımızdan hızla ve umarsız geçip gitmeni bekliyoruz.
ne zaman dönersin,
bu tren nereye gider bil...
bir ben kaldım geriye, bir de Havva
o da şimdi bu duygularla anadan üryan, ben de.
cennete alınamadım henüz, o şimdiden atılmış.
ağlıyoruz, ikimiz de kadı...
sevgili günlük;
birine çok aşığım ve ağzından çıkan her cümle beni kahretmeye ve güldürmeye yetiyor. beni kendi halime bıraktığında kendimi başıboş gezen bi...
bir gemideyiz,
spinoza ve ben.
onun tüm mantıksal kuramları,
ve benim mantıksız tüm hayallerim,
savaşıyoruz.
sevgilimin bir eli omzumda
beni kurtarac...
sana söyleyemediğim tüm kelimeler için pişmanım,
sana sarılsaydım ne olurdu?
bir kere seviyorum deseydim,
dünyaları sererdin ayaklarımın altına “biliyorum...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok