duru alkan

Doğduğum andan beri kanatlarımı çırpıyorum. Sormadan, merak etmeden; genzimde sızı, yüzümde gezinen güneşin parmak uçları... Bugün biraz daha yukarı, yarın t...

Kıyamet koptu. Ya da bana öyle geldi. Havaya bir karamsarlık hakimdi. Fazla durgun, fazla sessiz… Bağırmak için gücünü toplar gibiydi. Yüksek binalardan yans...

Saat 6.54. Dünya yeni bir güne daha uyandı. Yaşadığımı hissedebildiğimi yüzüme vuran rüzgâr yavaş yavaş yerini turuncu renklere bırakıyor. Yine hiç uyuyamadı...

Meğer bu kadar kolaymış? Öyle mi? Gözüm fotokopi makinesinin üzerindeki duvara basitçe bantlanmış, kötü baskı resimde, aklım evdeki ustada. Banyo yine akıyor...

Sevgili Mübeccel,

Nasılsın? Boş ver, cevap verme. Sen sevmezsin böyle soruları. Ben mi? Yorgunum inan. Her şeye, herkese karşı yorgunum Mübeccel. Ev biraz d...