Sevgilim bu mektubu dolmuşta ve hatta ayakta para üstü beklerken yazıyorum sana
Belki ütülersin diye gençliğimi vermiştim
Koynumda çocuk büyüttüm park yüzü...
Tercihen açmadım gözlerimi kargışta
Kalubelada payıma düşen faturadan
Hissiz, despot, kara çıbandan ibaret
Enseme dikilen kafa kağıdından da
Hiç hazzetme...
''Hayattaki engeller her ne olursa olsun; paylaşıldığında, aşılamayacak hiçbir engel yoktur.’’
Arkadaşlarından biraz farklı, ön ayakları tutmayan sevimli bi...
Yanı başımda
Talihsizliğin karasıyla
Cebelleşiyor ömrüm, bir sırtlanla
Arındırılıyor ruhum
Ölümü unutuyorum
Aydınlığa dönüyorum
Gökte arsızca uçuyorum...
Masanın üstünde çok fazla şey var
ve biraz karışık mp3 gibi kafam
İç savaştan yeni çıktım
Tedirginliğim bundan akşam sofralarında
Müzakereler hala sürüyo...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok