İçimde
Yoktur aslında varlığını hissettiren dalgaların serinliği
bir avuç toprak tazeliğinde
örttüğüm duyguların hüzünler evinde
üşümeye başlayan yüreğim...
kırık dizeler, kırık ömürlerin alın yazısıdır
geçmişin içinde kalanların dizeleridir onlar
bir çırpıda anlaşılmayan
öyle ki anlaşılmamaya yüz tutmuş
altı...
Ağrılı zaman
İçimde insandan hayvandan
binlerce umut çiçekleri ölüyor
Ruhuma dar yaşananlar
Çocuklar kadınlar babalar
Nereye gider bu insanlar
Vakit...
Ruhumu kuyulara düşüren kader değil ki
Yoksa yoksa Tanrı’nın insanları mıydı?
Bencilliğin realist ressamları
Bakışları iğreti
Elleri beddualar yetimi ...
Aşk
Uçurum kanatlı sevda
Yitip gider uğruna
Söylenmemiş şarkıların intihar sokaklarında
Dikilmemiş kefen sancısı
Oluruna varamamış eylemler dizesi
Aşkı...
Ayrılık ne soluksuz bir sözcük çocuk
Yaşanacak güzel günlere ihanet
Sevince gölge düşüren karanlık
Ayrılık ölümün ölümsüzlüğü
Hatıraların inceliği, bilge...
Hüzün yağmurları yağdı
Gökyüzü gökkuşağına sarıldı
Kuşlar renklerin ovasına sığındı
Bense bir balkon çıkmazına kondum
Hüzün yüklü bulutlarla
Kirpik kirp...
Her şey parantezlerin içinde
Bütün bir hayatın
Bütün ümitlerin
Bütün hüzünlerin
Bütün tebessümlerin, kahkahaların
Toprağında çiçekler açmış yine
Yeşil ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok