Bu sokaklar yürüdüğüm sokaklar değil
Duvarlar bu kadar yüksek miydi
Etrafım hep böyle ıssız mıydı
İçimdeki üzgün çocuk ben değil.
Uzun bir duraklamanın ardından tekrar bir şeyler yazma (düşünme) pırıltısı canlanıverdi içimde. Durduğum yeter, biraz da düşüneyim demeden hemen önce. Zamanı...
Gündelik karmaşanın içinde savruluyorum fark etmeden. Yaşanmışlıklarımı, benliğimi hiçe sayan duygularımı, kaybolmayacak sözlerimi, kırık hayallerimi, nedenl...
Çabalıyorum zerre umut tanesine. Sahip olduklarımı kolayca elde etmeyişliğimin çokluğundan mıdır umutlarımın erişilmezliği, diye sorguluyorum. Bunu düşünmeni...
Aklımız bir olmayana takılmasın bu akıntıya kapılmak için. Ardı ardına sayarız bir de, şu da varları. Olmazları görüp öylesine bir meyilleniyoruz ki olabilec...
Keşkelerimiz kolayca kabullenemediklerimiz ya da bile bile içine girdiğimiz çökük durumlarımız.
Her keşke bir deprem gibi bünyemizi sarsar, şiddetinin azlığ...
Boşluklar var doldurulmayı bekleyen
hayatımızda, aklımızda, konuşmalarımızda.
Nereden başlayacağını bilmezsin ama mecburiyetler de sıralıdır. Bir taraftan...
Uzun soluklu düşüncelerimizi, daha anlaşılır kılmak adına kullanıyoruz bu kelimeyi.
Kendimize bazı gerçekleri itiraf ederken mesela. Sanki deyip başlayınca ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok