yunus çoban

Bu şehre kahve bir palto gibi çöktü yalnızlık

Depderin bir kasvet aldı

Vapurlar çığ olup büyüdü

Henüz deniz yeni doğmuştu

Şehre yalnızlık çöktü

Tıpkı

K...

Bu masayı dağıtın dostlarım

Portakal çiçeği, direnç çiçeği ve müşkülüm

Şu savaş çiçekleri hani ezildikçe açan

Hani güzelliğiyle bin yaşatmadığınız Beria

...

Penceremin puslu camından kendimi görüyorum.

Kendimin ardında daha derin acıları...

Paslı tren raylarının üzerinden acımasızca geçen

Trenin yükünü taşıyor...

Bugün de hiçbir şey yapmadım. Hiçbir şey yapmamayı kendime görev edindim. Önümüzdeki aylar da hiçbir şey yapmamaya çalışacağım. "Oh ne güzel, hiçbir şey yapm...

Sessizliğe hüküm giymiş bir gece

Oturduk ayın altında.

Bırak beni dedi, elimi bırak.

Ağzını birkaç dikişle dikmişler

Ama gözleri hâlâ konuşuyor benimle

...

Yazabilmek ayrıcalık.

Yaşayabilmek şans...

Yazdığını yaşayabilmek imkansız.

Yaşadığını yazabilmek kaybolmaktır.

Her yeni gün sabahı kovalayıp

Geceyi tut...

hiç sormadım, hiç bakmadım o an göğe

karanlıktı belki ama kararlılıkla elbet aklında biri var diye

düşününce sorunlar doğuyordu, içselleştiriyordum

kırılm...

İnsan bazen nefes aldığını hissetmek ister

Düştüğü yer çimenlik olsun

Tabutu kendi omuzlarında kalkmasın ister

Ah, bir elimdeki güneşse diğer elimdeki ayd...